Με τον όρο Άγονη γραμμή (non profit line) χαρακτηρίζεται η δρομολογιακή εκείνη γραμμή πλοίου που δεν παρουσιάζει εμπορική ή επιβατική κίνηση με συνέπεια ούτε και επιχειρηματικό ενδιαφέρον εκ μέρους των πλοιοκτητών ή των εφοπλιστών.
Προκειμένου όμως στην Ελλάδα, να τύχουν της συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης οι περιοχές αυτών των δρομολογιακών γραμμών, που κυρίως είναι νησιωτικές, αναγκάζεται το κράτος να επιδοτήσει τις γραμμές αυτές και να δρομολογήσει πλοία κατόπιν μειοδοτικού διαγωνισμού. Κατά τον Κ.Δ.Ν.Δ. τις άγονες γραμμές τις καθορίζει το Υπουργικό Συμβούλιο και αυτές διακρίνονται σε "κύριες", "ταχυδρομικές" και "τουριστικές".
Κύριες άγονες γραμμές σήμερα υφίστανται στις Κυκλάδες και στη Δωδεκάνησο.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017
S.O.S. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Η προσφυγή των κατοίκων Χαλκιδικής έφερε... πανικό...
S.O.S. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Η προσφυγή των κατοίκων Χαλκιδικής έφερε... πανικό...: ΚΟΙΝΩΝΙΑ kassandra-xrisos.jpg Ασφαλιστικά μέτρα για απόθεση και διακίνηση τοξικών αποβλήτων | Φωτογραφία αρχείου EUR...
Τρίτη 18 Ιουλίου 2017
Φάρος & Φαροφύλακας: ΔΟΠΑΠ: ΔΟΠΑΠ: Εκδρομή στο Λαύριο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων
Φάρος & Φαροφύλακας: ΔΟΠΑΠ: Εκδρομή στο Λαύριο με αφορμή την Παγκόσμια ...: Παγκόσμια Ημέρα Φάρων 18/07/2017 O Δημοτικός Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος με την ευκαι...
Τρίτη 11 Ιουλίου 2017
Πολλά μπουκάλια με τάματα που πετούν πιστοί από όλο τον κόσμο στη θάλασσα, έχουν προορισμό τη Σύμη το νησί του Αιγαίου
ΣΥΜΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Σήμερα, οι φιλόξενοι κάτοικοι του ακριτικού νησιού δεν ξεπερνούν τους 3.000, αν και κάποτε ξεπερνούσουν τους 20.000. Και δεν είναι η μόνη διαφορά του σήμερα με το χθες. Πάνω από τριακόσια τα ιστιοφόρα που κατασκεύαζαν τότε, κάθε χρόνο. Σήμερα, πολύ πολύ λιγοτέρα. Στο νησί, ωστόσο, διαβιούν οι δυο-τρεις τελευταίοι καραβομαραγκοί του Αιγαίου, που οι ιστορίες ζωής τους σου δίνουν τα καλύτερα εφόδια στη φαρέτρα για τη συνέχεια στο ταξίδι της ζωής σου...
Ο προστάτης του νησιού, ο Αρχάγγελος, σημείο αναφοράς στην Οικουμένη και την Ορθοδοξία. Αμέτρητοι εκείνοι που ρίχνουν από πολλές ακτές σε ολόκληρο τον κόσμο ένα μπουκάλι στη θάλασσα σφραγισμένο καλά, που στο εσωτερικό φέρει γραμμένο σε χαρτί το τάμα που επιθυμούν να φτάσει στον Πανορμίτη και εκείνος με τη σειρά του να μεριμνήσει για όλους εκείνους που ζητούν τη στήριξή του.
Το έθιμο που χρονολογείται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας θέλει τα τάματα τελικώς να ρίχνουν άγκυρα στο ασφαλές λιμάνι του, ακόμη κι αν στη πορεία βγουν σε κάποια άλλη ακτή. Κάποιος θα βρεθεί να τα ξαναρίξει στη θάλασσα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Οι ντόπιοι το επιβεβαιώνουν με μαρτυρίες και αποδείξεις, είναι ακριβώς όπως εκείνο που το λέμε: «θαύμα!». «Και θαύματα γίνονται ακόμη...», μαρτυρούν.
Αν το λέει η καρδιά σας, ανηφορίστε πεντακόσια σκαλοπάτια, είναι η δημοφιλής «Καλή Στράτα», φτάστε μέχρι το «Χωριό» ή αλλιώς «Ανω Σύμη», που σαν πολλές πρωτεύουσες νησιών χτίστηκε μακριά από το λιμάνι για να εξαλείφεται ο φόβος των πειρατών.
Αν είστε και τυχεροί, περπατώντας θα βρείτε τη μεγάλη Παναγιά του Κάστρου, όπου στο εσωτερικό θα συναντήσετε τη «Δευτέρα Παρουσία» του 16ου αιώνα. Σε συνδυασμό με το συμιακό γαριδάκι και τα μαγικά νερά, ίσως να είστε ένα βήμα πιο κοντά στη «Θέωση».
Λένε πως αν πας, σίγουρα δεν θες να φύγεις. Βρίσκεται στην άκρη της Ελλάδας και έχει τον Πανορμίτη για να την προστατεύει. Ουράνια ακριτική ομορφιά, η αρχόντισσα Σύμη.
Σ' αυτή τη γωνιά της Ελλάδας, που απέχει μόλις πέντε ναυτικά μίλια από τα παράλια της Τουρκίας, χτυπά η καρδιά της χώρας. Νησί παραδοσιακό, αναλλοίωτο στον χρόνο, αλλά την ίδια στιγμή και σύγχρονο. Αμφιθεατρικά χτισμένα σπίτια με χρώματα που σε κάνουν να ψιθυρίζεις το «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε καραβάκια στο ταξίδι...». Πολύχρωμα και τα εσωτερικά των σπιτιών αυτών, αφού σφουγγαράδες και καπεταναίοι φρόντιζαν τα αρχοντικά τους να είναι απολύτως εναρμονισμένα με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του νησιού.
Σήμερα, οι φιλόξενοι κάτοικοι του ακριτικού νησιού δεν ξεπερνούν τους 3.000, αν και κάποτε ξεπερνούσουν τους 20.000. Και δεν είναι η μόνη διαφορά του σήμερα με το χθες. Πάνω από τριακόσια τα ιστιοφόρα που κατασκεύαζαν τότε, κάθε χρόνο. Σήμερα, πολύ πολύ λιγοτέρα. Στο νησί, ωστόσο, διαβιούν οι δυο-τρεις τελευταίοι καραβομαραγκοί του Αιγαίου, που οι ιστορίες ζωής τους σου δίνουν τα καλύτερα εφόδια στη φαρέτρα για τη συνέχεια στο ταξίδι της ζωής σου...
Ο προστάτης του νησιού, ο Αρχάγγελος, σημείο αναφοράς στην Οικουμένη και την Ορθοδοξία. Αμέτρητοι εκείνοι που ρίχνουν από πολλές ακτές σε ολόκληρο τον κόσμο ένα μπουκάλι στη θάλασσα σφραγισμένο καλά, που στο εσωτερικό φέρει γραμμένο σε χαρτί το τάμα που επιθυμούν να φτάσει στον Πανορμίτη και εκείνος με τη σειρά του να μεριμνήσει για όλους εκείνους που ζητούν τη στήριξή του.
Το έθιμο που χρονολογείται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας θέλει τα τάματα τελικώς να ρίχνουν άγκυρα στο ασφαλές λιμάνι του, ακόμη κι αν στη πορεία βγουν σε κάποια άλλη ακτή. Κάποιος θα βρεθεί να τα ξαναρίξει στη θάλασσα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Οι ντόπιοι το επιβεβαιώνουν με μαρτυρίες και αποδείξεις, είναι ακριβώς όπως εκείνο που το λέμε: «θαύμα!». «Και θαύματα γίνονται ακόμη...», μαρτυρούν.
Αν το λέει η καρδιά σας, ανηφορίστε πεντακόσια σκαλοπάτια, είναι η δημοφιλής «Καλή Στράτα», φτάστε μέχρι το «Χωριό» ή αλλιώς «Ανω Σύμη», που σαν πολλές πρωτεύουσες νησιών χτίστηκε μακριά από το λιμάνι για να εξαλείφεται ο φόβος των πειρατών.
Αν είστε και τυχεροί, περπατώντας θα βρείτε τη μεγάλη Παναγιά του Κάστρου, όπου στο εσωτερικό θα συναντήσετε τη «Δευτέρα Παρουσία» του 16ου αιώνα. Σε συνδυασμό με το συμιακό γαριδάκι και τα μαγικά νερά, ίσως να είστε ένα βήμα πιο κοντά στη «Θέωση».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)